Filmrecensie: Binnenstebuiten
In aanhoudend moeilijke tijden, zoals we die nu meemaken als gevolg van de aanhoudende pandemie, blijkt vooral de moeite waard om entertainment te vinden dat ons emotioneel en spiritueel kan opbeuren. Dit artikel gaat over de Pixar-film Inside Out, die in 2015 uitkwam.
Korte inhoud
Inside Out is een ambitieuze film omdat het gaat over de emotionele strijd van het hoofdpersonage, de 11-jarige Riley, door naar haar ervaringen te kijken door de lenzen van vijf emoties: Vreugde, Verdriet, Woede, Angst en Walging. Elke emotie is kleurgecodeerd en gepersonifieerd in de film, en geuit door een indrukwekkende cast.
- Joy/Amy Poehler
- Verdriet/Phyllis Smith
- Woede/Lewis Black
- Angst / Bill Hader
- Walging/Mindy Kaling
De kritieke strekking van de film is dat Riley's familie naar San Francisco verhuist voor de nieuwe baan van haar vader, wat haar leven aanzienlijk van streek maakt en haar in een staat van depressie leidt. Het bekijken van de ervaring door haar innerlijke wereld is een geweldige daad van verhalen vertellen, briljant geleverd door verbluffende animatie.
Naarmate het plot vordert, valt Riley verder in een depressieve toestand en het avontuurlijke aspect van het verhaal zorgt ervoor dat Joy Sadness nastreeft in een poging Riley te genezen en haar weer op een gezond emotioneel pad te brengen. Door een reeks voorspelbare, maar goed genavigeerde wendingen, slaagt Joy erin om Sadness opnieuw te integreren met de emotionele groep en een nieuw eiland van emotionele ervaringen op te bouwen die verband houden met het nieuwe leven in San Francisco.
Bovendien beginnen we aan het einde van de film de verschuiving te zien van pre-adolescentie naar het meer complexe emotionele bereik van de naderende volledige adolescentie, wat ook een briljante verschuiving is voor de karakterontwikkeling die gemakkelijk een tweede film zou kunnen worden, mocht een ooit gedaan worden.
Het lijdt geen twijfel dat de pandemie enorme psychologische problemen veroorzaakt voor alle leeftijdsgroepen. Elk niveau van psychologische ontwikkeling gaat op een andere manier om met stress en crisis en hangt af van hun ontwikkelingsniveau. Het kijken naar deze film geeft een soort inzicht dat verhelderend en doordringend is op een manier die een boek over kinderpsychologie niet zal zijn.
Rekening houdend met het feit dat de matrix van emoties die in de film wordt getoond, slechts vijf emoties omvat, helpt het ons te beseffen hoe verward we ons allemaal kunnen voelen in verschillende situaties, maar vooral een die aanzienlijke stress veroorzaakt, zoals een film.
Voor veel kinderen maakte de pandemie een einde aan hun dagelijks leven, waardoor ze gedwongen werden thuis en via internet naar school te gaan. Deze abrupte en aanhoudende verandering lijkt erg op het soort verschuiving dat het personage Riley in de film tegenkomt. In feite zou het patroon van emotionele nood van een staat van normaliteit - Riley's leven in Minnesota naar een dramatisch nieuw leven, wonen in Californië - overeenkomen met de breuk met normaliteit - persoonlijk naar school gaan tot de harde verschuiving naar een heel andere nieuwe normaal, thuis school doen.
Het is zeer waarschijnlijk dat veel van de kinderen van dezelfde leeftijd als het personage in de film soortgelijke emotionele verschuivingen moeten verwerken en hebben verwerkt. Aan het einde van de film zien we wat er hoopvol is aan de menselijke geest, zijn veerkracht en aanpassingsvermogen.
We zien ook de waarde van verschillende niveaus van ondersteuning, zowel familiaal als professioneel. Er zijn maar weinig uitdagingen moeilijker, voor iedereen, ouder en kind, dan om als volwassene samen met uw kinderen in de pandemie te worden gevangen, maar toch hun anker te moeten zijn terwijl u zich misschien even op drift voelt.
Ik kan deze film ten zeerste aanbevelen, zowel als spiritueel adviseur als als ouder. Ikzelf had een sterke band met de film vanwege mijn vele bewegingen in de loop van mijn leven, waarvan er een aantal plaatsvonden toen ik bijna dezelfde leeftijd had als Riley. Toen ik negen was, verhuisde ons gezin van North Carolina naar Massachusetts vanwege een verandering van baan voor mijn vader. Het was net zo'n cultuurschok als wat Riley meemaakte toen ze van Minnesota naar Californië verhuisde.
Vier jaar later verhuisden we zelfs terug van Massachusetts naar North Carolina, toen ik 13 was, en de emotionele verschuiving was net zo schokkend en complexer vanwege mijn leeftijd. Eerlijk gezegd denk ik dat Inside Out altijd een geschikte film is. De psychologische representaties zijn goed ontwikkeld en vakkundig geleverd, en de herinnering dat entertainment een van de beste middelen kan zijn om zeer belangrijke ideeën op een zeer verteerbare en bruikbare manier aan mensen over te brengen.
