De Criterion Collection wordt uitgebracht La Bamba op 26 september 2023.

Als fervent verzamelaar van fysieke media word ik voortdurend geconfronteerd met het dilemma om mijn vrouw te overtuigen om samen met mij naar releases van Criterion Collection te kijken. Ze heeft de neiging ze te zien als stoffige, saaie films die haar niet interesseren, en in sommige omstandigheden heeft ze misschien gelijk. Ik had er echter vertrouwen in – ondanks dat ik het zelf nooit had gezien – dat La Bamba zou de uitzondering zijn. We hadden onlangs genoten van het spektakel van Baz Luhrman Elvis samen, en ik gebruikte hun gedeelde muzikale biopic uitgangspunt als argument in mijn voordeel. Tegen de tijd dat de credits verschenen, had de muziek van Ritchie Valens twee nieuwe fans.

De Bamba-plot

Richard Steven Valenzuela was een typische tiener die eind jaren vijftig in Los Angeles woonde en naar school ging. Met een passie voor muziek en dromen van roem maakte Richard snel naam als muzikant, terwijl hij zichzelf tot een icoon van zijn tijd maakte. Onder zijn artiestennaam Ritchie Valens schoot zijn populariteit omhoog met hits als Donna En La Bamba . Zijn frequente nachtmerries over een gewelddadig vliegtuigongeluk zouden echter een voorafschaduwing blijken van een tragische en levensverwoestende gebeurtenis.

De kritiek

Muzikale biofoto's hebben de neiging zich vast te klampen aan clichématige en gekunstelde verhaalstructuren. Velen van hen lijken meer op een aflevering van VH1's Achter de muziek dan een originele kijk op de levensechte ervaringen van een icoon. Terwijl La Bamba is niet geheel vrij van die valkuilen, maar verheft zich erboven door het optreden van Lou Diamond Phillips en de feel-good, vrolijke lens waarmee het leven van de jonge zanger onder de loep wordt genomen.

Phillips was toen vierentwintig en speelde een zeventienjarige middelbare scholier. Hij slaagt er echter in om de jongere leeftijd goed genoeg door te brengen door zijn jongensachtige uiterlijk en gedrag. Het meest schokkende en voor de hand liggende probleem is de zangstem die duidelijk niet van Phillips komt. David Hidalgo, die tijdens één scène gitaar speelt, verzorgde alle zang van Ritchie Valen voor de film. Hoewel zijn optreden fantastisch is, zijn de duidelijke verschillen in toon en toonhoogte tussen de twee stemmen onmiskenbaar.

Dit is een eenvoudige film die ongelooflijk goed werkt en eindeloos vermakelijk is. Door het verhaal te behandelen als een vrolijke viering van het leven en de muziek van de muzikant, in plaats van als een duister en somber verhaal over een leven dat te vroeg verloren is gegaan, kunnen wij als kijkers op dezelfde manier genieten van Valens enorme succes. Schrijver en regisseur Luis Valdez – die vaak de vader van de Chicano-cinema wordt genoemd – heeft duidelijk bewondering en respect voor het materiaal, en dat respect is terug te vinden in elke scène van de film.

De speciale kenmerken

Mijn favoriete speciale functie zou waarschijnlijk de opname zijn van originele auditiebanden voor de kerncast. Als je Lou Diamond Phillips ziet voorlezen voor de rol van Ritchie Valens, blijft er geen twijfel over waarom hij voor de rol werd geselecteerd. Hij brengt een tedere eerlijkheid in het personage die nodig is om het script te laten werken. Ook inbegrepen zijn een gesprek tussen regisseur Luis Valdez en Robert Rodriguez, een interview met Valdez, een making-of featurette, audiocommentaar en de originele trailer.

Zou ik deze aankoop aanbevelen? Ja, maar alleen als je wilt dat het nummer een week in je hoofd blijft hangen.

Is het een blinde aankoop waard? Absoluut. Als echte publiekstrekker zullen maar weinigen teleurgesteld zijn in deze.

8/10

Volg ons voor meer entertainmentverslaggeving op Facebook , Twitteren , Instagram , En YouTube .