De pianoleraar: waarom mensen het 's werelds meest verontrustend walgelijke film noemen

De Oostenrijkse schrijver-regisseur Michael Haneke baseerde zijn scenario op landgenoot Elfriede Jelinek uit 1993 roman en maakte er een ingewikkeld erotisch psychologisch Frans drama van. De pianoleraar beeldt af het verhaal van een ongehuwde pianolerares uit Wenen die vroeger bij haar moeder woonde. Ze belandde uiteindelijk in een sadomasochistische relatie met haar leerling en bouwde in de eerste reeks zelf een haat-liefdeverhouding op. Als je een van de fans bent van de donkere psyche die Haneke biedt, dan is het je misschien opgevallen dat zijn werk meestal psychologische en cognitieve kuilen biedt die van nature verontrustend zijn. En om tal van andere redenen, De pianoleraar wordt beschouwd als een van 's werelds meest verontrustend walgelijke films. Laten we ingaan op de details om een ​​beter idee te krijgen.

Michael Haneke heeft vele dynamieken van macht, terughoudendheid en genderdynamiek in een relatie onderzocht De pianoleraar. Erika Kohut, het hoofdpersonage, ook wel de pianoleraar genoemd, bevindt zich in het middelpunt van dit superverontrustende plot. De film biedt zeker net als de andere werken van Haneke een onaangename en traumatische ervaring. Op het moment dat je jezelf toegang geeft om meer aandacht te besteden aan de subteksten, doelen, kan de openbaring je geestelijke gezondheid en welzijn beïnvloeden. Dat is precies het schadelijke effect van De pianoleraar.

In de pianoleraar, het karakter van Erika's vader lijkt veel te worstelen. In de verhaallijn is hij vaak aanwezig en afwezig. Haneke heeft Erika's seksuele masochisme echter gepresenteerd als een pathologische sublimatie. Erika’s masochisme is vooral het resultaat van haar onderdrukte emoties en het ontbreken van een bepalende figuur thuis (dat is haar vader). Later in een scène leek Erika zichzelf te straffen. Ze leek haar geslachtsdelen te verwonden met een mes dat misschien van haar vader zou kunnen zijn. Het verklaart uiteindelijk de onthulling van haar kloppende fantasieën over haar vader als een gewenste bestraffer. Elke scène van Erika's perversie heeft de authenticiteit uitgebeeld die schuilgaat in de traumatische incidenten van haar persoonlijke leven.

In de film de relatie tussen Walter en Erika en hun ongewone relatie begon al snel ingewikkeld te worden. Erika is een perfectionist en altijd de baas over zichzelf en haar omgeving. Ze begon al snel barrières op te werpen voor hun eerste seksuele confrontatie in het toilet van de conservator. Het gebrek aan enige emotionele en seksuele intimiteit dat ze heeft ervaren, is een ironische manifestatie van parafilie. Haneke slaagde erin het contrast tussen haar perversiteit en klassieke muziek tot stand te brengen om stabiliteit te bereiken voor de film en ook voor Erika's leven.

Naarmate het verhaal vordert, ontdekt Erika, die nog nooit een seksuele ontmoeting heeft gehad, haar fantasie gedemonteerd. Walter begon Erika's controle te misbruiken en verkracht haar. Deze scène vertegenwoordigt Walter's perverse emoties en gebrek aan respect voor Erika. Het verandert geleidelijk in een nachtmerrie voor haar en verplettert haar emotionele toestand. In hun laatste botsing eindigt het in onduidelijkheid en dubbelzinnigheid. De vraag die overbleef is wie heeft wie pijn gedaan? Het vinden van een afsluiting in de film van Haneke is zinloos gebleken, aangezien hij zijn publiek nooit een afsluiting geeft. Net als de andere werken van Haneke, De pianoleraar heeft zijn kijkers ook met vreselijke gevoelens achtergelaten die geleidelijk in hun onderbewustzijn bloeden.

Dus dat ging allemaal over het verontrustende maar erotische psychologische drama van Michael Haneke De pianoleraar . Deel uw mening door te vermelden hoeveel van u het met ons eens zijn.

Vergeet ook niet onze te bekijken Youtube kanaal voor meer leuke video's. Hier is een bijgevoegde link naar IRON MAN VS. BATMAN - WIE ZOU WINNEN IN EEN STRIJD?