De verbinding tussen de zon en de maan in astrologie

De relatie tussen de zon en de maan vormt de kern van de astrologie, aangezien astrologie de essentie van het leven weerspiegelt. De zon heeft betrekking op onze daglichturen en de maan op de nacht, waarbij we licht en donker ervaren in de natuurlijke wereld. De zon en de maan worden samen traditioneel de lichten genoemd in de astrologie - daglicht en nachtlicht. Hoewel het nachtlicht donker kan zijn, is ons pad met de maan vaak nog enigszins verlicht. Differentiatie in de hoeveelheid licht hangt af van waar we ons in elke maandelijkse cyclus bevinden. Er is een correlatie tussen natuursymboliek en de menselijke realiteit, die astrologie erkent. Als zodanig weerspiegelt de positie van de maan ten opzichte van de zon daarom ook hoeveel toegang we op elk moment hebben tot ons bereik van bewuste en onbewuste bewustzijn.

De rol van de maan

Men kan zien dat de maan licht schijnt op de delen van de psyche die gewoonlijk meer verborgen zijn. Wanneer er meer van het licht van de maan te zien is, begrijpen we misschien meer over ons innerlijke zelf - onze diepere motivaties, mechanismen en gevoelens. Deze hebben vaak betrekking op de meer instinctieve gedachten en gedragingen, die ons doen tikken zonder echt te weten waarom. We denken niet zozeer na over hoe we moeten handelen; het wordt automatisch gedrag gebaseerd op zintuigen en eenvoudige behoeften. Het is misschien niet zo gemakkelijk om dergelijk gedrag in een grotere context als goed of fout te beoordelen. Maar we kunnen het misschien herkennen als instinctief of als gewoonte. Dit ondergrondse, maanachtige gedrag kan goed nieuws zijn als het gaat om acties waar we niet over hoeven na te denken, maar die wel moeten gebeuren.

De cycli van de maan bevinden zich meestal op de automatische golfband, waardoor we in een soort persoonlijke automatische pilootmodus kunnen handelen. We kunnen ze zien als een weerspiegeling van het autonome zenuwstelsel bij mensen, waar basishandelingen zoals ademhalen en het kloppen van het hart onder normale omstandigheden gewoon doorgaan. Iets soortgelijks kan worden gezegd van de hormonale uitwisselingen die plaatsvinden tussen de hersenen en het lichaam. Maar – cruciaal – in onze natuurlijke wereld zou het licht van de maan niet bestaan ​​zonder de zon. De maan heeft geen eigen licht en reflecteert eenvoudig het licht van de zon. Nogmaals, het hangt ervan af waar we zijn in de maand hoeveel licht er wordt geworpen en gezien.

De rol van de zon

Kijkend naar de rol van de zon , in de traditionele astrologie, is het verbonden met duidelijkheid en rationaliteit. Dit wijkt nogal af van de connectie van de maan met instinct en automatisch gedrag – hoewel van beide zou kunnen worden gezegd dat ze een intern gevoel voor orde hebben. Hoe dan ook, we kunnen zien dat de zon en de maan op verschillende manieren samenwerken. In astrologie is er een bepaalde reeks betekenissen door hoe ze naast elkaar bestaan, in hun ruimtelijke relaties, die worden gemeten door geometrische hoeken. Hoewel dat misschien ingewikkeld klinkt, kunnen we in meer eenvoudige bewoordingen begrijpen dat de manier waarop de zon en de maan zich ten opzichte van elkaar bevinden, ons zal vertellen hoeveel licht er op enig moment in ons universum is. In de astrologie wordt dit extra interessant gemaakt door te kijken in welke sterrenbeelden de Zon en de Maan zich bevinden – en na te denken of of die tekens een relatie hebben, of in een soort conflict verwikkeld zijn. Op deze manier kunnen we bedenken hoe gemakkelijk het is voor de zon en de maan om naast elkaar te bestaan ​​- of de een blij is dat de ander in de buurt is, of dat hij vaak probeert meer van de ruimte in beslag te nemen!

Aan het uiterste einde lijkt het alsof de maan het licht van de zon blokkeert, of omgekeerd - wat het duidelijkst is bij de verschijnselen van verduisteringen. Verduisteringen komen niet vaak voor gedurende de maanden van het jaar - ze gebeuren meestal alleen gedurende twee perioden, in de winter en de zomer. Het zijn daarom vrij ongebruikelijke formaties, binnen het grotere patroon van nieuwe en volle maanfasen die elke maand als een uurwerk plaatsvinden.

De nieuwe maan

De nieuwe maan vindt plaats wanneer de zon en de maan ongeveer op dezelfde plek staan, maar waarbij geen van beide het licht van de ander volledig blokkeert. Astrologen noemen deze ontmoeting van planeten een conjunctie - ze zijn in feite 'verbonden' - als een hecht team. De actie is meestal intens en gefocust met de Zon-Maan-conjunctie, alsof de ogen van het team op hetzelfde doel gericht zijn. Astrologisch gezien zouden we kunnen zien dat de logica en helderheid van de zon in harmonie is met de instincten en intuïtie van de maan. Er is een goede samenwerking tussen deze faculteiten!

De volle maan

Als er een volle maan is, betekent dit dat de zon en de maan zich op tegenovergestelde punten aan de hemel bevinden, zoals twee mensen die elkaar aan weerszijden van een kamer zien. We kunnen dit vergelijken met andere tegenpolen in het universum - zoals de Noord- en Zuidpool, waar de punten zo ver mogelijk van elkaar verwijderd zijn. Metaforisch is dit hetzelfde als zeggen dat de zon en de maan het niet met elkaar eens zijn. Het kan dus zijn dat we ons meer in de war voelen als er een volle maan is. We kunnen ervaren dat mensen om ons heen zich verzetten tegen onze ideeën, of we hebben gewoon moeite om de manier waarop anderen denken en handelen te begrijpen. Soms voelen we ons gewoon eenzaam en anders. Maar het kan ook zijn dat we de tegenovergestelde polen van de Zon en de Maan ervaren als in heel verschillende richtingen getrokken voelen. En soms gaat het over onbalans, zoals gewoon teveel op ons bord hebben, waardoor het erg fulltime wordt, waardoor we ons behoorlijk overweldigd voelen en gemakkelijk uit balans raken. Of het is alsof we op een wip zitten, waar we emotioneel op en neer dobberen, met dingen die het ene moment logisch en kalm lijken, en het andere moment plotseling in de lucht en chaotisch.

De wassende en afnemende fasen

De nieuwe en volle maan perioden kunnen worden gezien als begin- en eindpunten op de cyclus van de maan rond de aarde. De beweging van Nieuwe naar Volle Maan is het wassende deel van de cyclus - dat wil zeggen, wanneer energie zich opbouwt. Deze energie kan op verschillende manieren ontstaan, zoals emotionele intensiteit, fysieke uitstraling of een helderdere, creatieve visie. Zodra Volle Maan - de oppositie van de Maan tegen de Zon - is bereikt - gaat de Maan door zijn afnemende fasen, omdat het licht lijkt af te nemen en hij dunner lijkt, terwijl hij verder reist naar de volgende Nieuwe Maan. Deze verzameling van wassende en afnemende fasen wordt soms op een cirkelvormige manier weergegeven als de wijzerplaat van een klok, wat ons eraan herinnert dat deze ruimtelijke verschillen zich voordoen over een tijdcyclus.

We kunnen de Nieuwe Maan (of Zon-Maan-conjunctiemoment) zien als een tijd waarin ideeën en situaties erg nieuw zijn. Ze kunnen in zaailingvorm zijn, nog niet volledig gevormd. Dit zijn net onze vluchtige of halfbakken ideeën - plannen die in de toekomst al dan niet vorm zullen krijgen. We zullen ze koesteren of niet, afhankelijk van wat er nog meer gebeurt en wat belangrijk voor ons lijkt, waarbij prioriteiten soms tijdens de cyclus veranderen. De Volle Maan komt meestal overeen met het andere uiteinde van de schaal, waar plannen en situaties dan vol leven en vorm zijn geworden, of zelfs groter lijken dan het leven, bijna! We voelen ons misschien overbelast en moeten misschien wat aanpassingen maken om weer een gevoel van evenwicht te krijgen.

De halve manen

Tussen de fasen van de nieuwe en volle manen bevinden zich de halve manen (misschien verwarrend soms de 'kwartmanen' genoemd) - en andere belangrijke relaties van de zon en de maan in ruimte en tijd. Halve manen treden op wanneer de zon en de maan zich op 90 graden van elkaar bevinden - als we bedenken dat ze zich rond een cirkel bevinden, die in vier secties is verdeeld door twee lijnen die van noord naar zuid en van oost naar west lopen, kunnen we ons ze voorstellen haaks op elkaar staan. Wat we echter vanuit ons gezichtspunt op aarde zien, ziet eruit alsof de helft van de maan verlicht is.

Dane Rudhyar, auteur van De maancyclus , een van de meest gedetailleerde astrologieboeken over maanfasen (zoals de baan van de maan om de aarde en de relatie met de zon ook worden genoemd) beschreef de tijden van de halve maan als kritieke momenten of keerpunten. We kunnen ons plotseling realiseren dat, als onze plannen waar we op de Nieuwe Maan over hebben nagedacht, echt ergens toe gaan, we misschien meer moeite moeten doen. De halve maan die volgt op die nieuwe maan geeft ons een gevoel van urgentie, of motivatie en energie, om actie te ondernemen. Na de volle maan, wanneer het leven erg hectisch is geworden, ervaren we meestal nog een halve maan, ongeveer een week later. Op dat moment kunnen we ons realiseren dat we de druk op onszelf moeten verminderen en ons leven weer in balans moeten brengen. Als alternatief moeten we misschien nog sneller trappen en nog harder werken om iets af te maken dat nog maar gedeeltelijk voltooid is. Hoe dan ook, we zullen meestal weten wat er moet gebeuren rond die halve manen! Dit kan instinctief zijn, of, aangezien de maan betrekking heeft op herinneringen, herinneren we ons iets essentieels waarvan we voelen dat we ernaar moeten handelen. Of het leven stuurt ons op een andere manier een boodschap, waardoor duidelijk wordt dat actie nodig is.

De verbinding tussen de zon en de maan

Deze cyclus van de Maanfasen – die de mate van licht tussen de zon en de maan laat zien – kunnen we maand na maand en week na week, het hele jaar door volgen. We kunnen plannen zien ontwikkelen en ontvouwen en dan zien hoe hoofdstukken worden afgesloten en andere beginnen te openen.

We zien ook de relevantie van de zon-maan relatie in de geboortehoroscopen, door de dichtstbijzijnde maanfase te noteren die door die verbinding wordt weergegeven. Als we dichtbij een Volle Maan zouden zijn geboren, met Zon en Maan in tegenovergestelde tekens , zijn we vaak van plan iets belangrijks af te ronden. Oplevering zal voor ons een heel centraal, motiverend thema worden, op allerlei manieren. Als we dichter bij een nieuwe maan worden geboren, kan het voor ons van vitaal belang zijn om een ​​nieuwe start te ervaren. Dichter bij een halve maan, ervaren we misschien heel vaak een gevoel van crisis, of een intern conflict tussen onze instincten en het 'juiste' om te doen, vooral afhankelijk van hoe we ons voorstellen dat anderen ons zullen beoordelen.

Er zijn nog andere belangrijke stadia van de relatie tussen de zon en de maan tussen de al genoemde fasen, bekend als de maansikkel, maanfase, verspreiding en balsamico-fasen van de maan. Ze zijn elk geassocieerd met bepaalde graadoverspanningen binnen de wassende en afnemende halve cirkels van de maan. Hun betekenis kan belangrijker lijken in individuele geboortehoroscopen - dat wil zeggen, in de geboortepatroonrelatie van de zon en de maan, die iets unieks over ons als mensen laat zien. Dit kan met name het geval zijn in combinatie met de plaatsing van de totale planeten in de geboortehoroscoop. We zouden het onze 'soli-maansignatuur' kunnen noemen, die iets weerspiegelt over onze interne samenstelling en de manier waarop we informatie verwerken. Of hoe we het leven om ons heen ervaren – en hoe we erop reageren.

Het draait allemaal om het licht

Wat de context voor het kijken naar de zon en de maan ook mag zijn, het blijft nuttig om te onthouden dat het allemaal om het licht met de zon-maan-relatie gaat - en over hoeveel we kunnen zien of misschien willen zien, op een bepaald moment. Dit omvat hoe we onszelf begrijpen, evenals de andere mensen die we tegenkomen en waarmee we te maken hebben. Het kan interessant zijn om ook naar de zon-maan-verbindingen tussen reeksen kaarten te kijken. In een hechte relatie kunnen we gaan nadenken over hoe ons zonneteken niet alleen interageert met het zonneteken van een andere persoon, maar ook met hun maanteken. Zoeken naar de relaties tussen licht en schaduw is eindeloos fascinerend in de astrologie!