Waarom alles overal tegelijk de perfecte multiversumfilm is (VIDEO)

In deze FandomWire Video-essay, we onderzoeken waarom Alles overal tegelijk is de perfecte multiversum-film.

Bekijk de video hieronder:

Abonneren & druk op de meldingsbel zodat je nooit een video mist!

Alles overal tegelijk is de beste multiversum-film?

Het Multiversum is al zo lang als we ons kunnen herinneren een zeer gespeculeerd en overwogen idee. Het is een ongelooflijk filosofisch en theoretisch concept dat zich perfect leent voor de wereld van verhalen vertellen en entertainment. Een van de vroegste voorbeelden van een alternatief universum dat op het scherm werd afgebeeld, kwam uit de Twilight Zones seizoen vier aflevering, 'The Parallel', waarin een astronaut in de ruimte werd aangetroffen die terugkeerde naar een veranderde en merkbaar andere aarde. Dat was het startpunt, maar in de jaren die volgden zou er geen tekort zijn aan sciencefictionverhalen die bereid waren om de ingewikkelde materie van parallelle universums en tijdlijnen aan te pakken. Van Star Trek naar de Terug naar de toekomst trilogie, werd het publiek in beslag genomen door het idee dat er tegelijkertijd alternatieve versies van zichzelf konden bestaan.

Maar zelfs de beste genre-tropen kunnen opgeblazen en onwelkom worden als ze te veel worden gebruikt. Vandaag, Wonder en DC leunen met volle kracht in het Multiversum-verhaal. En toch, te midden van deze verzadiging van Multiverse in de bioscoop, Alles overal tegelijk uitgebracht met verrassende bijval en tamtam. Met een indrukwekkende Rotten Tomatoes-score van 95% en critici zoals Matt Hudson van 'What I Watched Tonight' die schrijven: 'Bonkers. Chaotisch. Wild. Een filmische buitenbeentje. Alles Overal Alles tegelijk is een zeldzame traktatie, 'kwam de genre-buigende film sterk uit de poort en bleef in een stroomversnelling komen.

Dus, hoe deed het het? How deed een vreemd filmpje van het relatief onbekende filmmakersduo Daniel Kwan en Daniel Scheinert , gezamenlijk bekend als 'Daniels', trotseer de kansen om uit te blinken op hoogten die veel groter zijn dan in films Doctor Strange in het multiversum van waanzin En Spider-Man: Geen weg naar huis , twee films met hetzelfde thema met grotendeels gevestigde fanbases? Het hart van Alles overal tegelijk succes, niet alleen bij critici en prijsgroepen, maar bij het reguliere publiek, kan worden herleid tot drie belangrijke prestaties: de bereidheid om absurd te worden, het emotionele gewicht en de cast.

Voorafgaand aan het maken Alles overal tegelijk , was een van Daniels 'enige filmcredits Zwitsers leger , een film waarin Daniel Radcliffe een flatterend lijk speelt dat een unieke band krijgt met een man, gespeeld door Paul Dano, gestrand op een onbewoond eiland. Het is een wilde film waarin Paul Dano Daniel Radcliffe letterlijk RIJDT als een jetski terwijl hij ze met scheten door de oceaan voortstuwt. Hoewel het aantoonbaar minder effectief is voor een film, laat het zien hoe bereidwillig de filmmakers zijn om voorover in onzin te duiken, terwijl ze die onzin gebruiken in het voordeel van het verhaal.

Bij het aanpakken van een onderwerp dat inherent zo absurd is als het Multiversum, is er geen limiet aan waar de film kan worden opgenomen. Daniels gebruikt die vrijheid om een ​​kijkervaring te creëren die anders is dan alle andere en waarin alles mogelijk is. Een belangrijke kritiek op die van Sam Raimi Multiversum van waanzin was het onmiskenbare gebrek aan waanzin. Bij elk nieuw universum zien we een New York dat opvallend veel lijkt op het universum dat we kennen. Elke variant van Doctor Strange voelt vertrouwd aan, en hoewel we een glimp opvangen van universums gevuld met prehistorische dinosaurussen of animatie, worden die nooit verkend.

Met Alles overal tegelijk , gebruikt Daniels vertakkende tijdlijnen om ons verschillende levenspaden te laten zien voor verschillende van hun personages, voornamelijk de hoofdrolspeler van de film, Evalyn, gespeeld door Michelle Yeoh . Deze alternatieve paden werken als schuifdeuren om een ​​leven te laten zien dat had kunnen zijn als er tijdens hun leven maar een andere keuze of actie had plaatsgevonden. Het is de theorie van het vlindereffect die tot onmetelijke omvang is uitgebreid en hoe verder die tijdlijnen vertakken, hoe vreemder die realiteiten worden.

We zien een universum waar de karakters stenen zijn en een universum waar het piñata's zijn. We zien een universum waar mensen hotdogs als vingers hebben en een waarin een animatronische wasbeer genaamd Raccacoonie een menselijke chef-kok bestuurt door aan zijn haar te trekken. Het is een duidelijk toneelstuk over de populaire Pixar-film, Ratatouille, maar getuige zijn van het spelen in live-actie zorgt voor een veel absurdere en hilarische kijkervaring.

En de Daniels gebruiken alle aspecten van hun verhaal om grenzeloze absurditeit te onderzoeken. Niet alleen met alternatieve universums, maar ook met de manier waarop die alternatieve universums toegankelijk zijn. Gebruikmakend van de theorie dat zelfs de kleinste, meest ogenschijnlijk onbeduidende actie kan leiden tot een totaal andere toekomst, zien we personages waardevolle nieuwe vaardigheden leren door acties zoals hun liefde belijden aan een vijand, handdesinfecterend middel in hun ogen wrijven of op chapstick kauwen of gebruikte kauwgom. Het is een belachelijke en hilarische vertoning die niet zo goed zou moeten werken als het doet, en toch is de film beter voor hun opname. Omdat een ding dat maakt Alles overal tegelijk zo bijzonder, is de manier waarop je het ene moment hysterisch kunt lachen en het andere moment kunt snikken als een baby.

Als je de inhoud leuk vindt, geef ons dan een like, en vergeet niet te abonneren en op de meldingsbel te drukken, zodat je nooit een video mist.

Ondanks de ongelooflijke hoogten van absurditeit, zijn 'familie, acceptatie en erbij horen' de kernwaarden die centraal staan Alles overal tegelijk en het onderzoekt ze meesterlijk. Evalyn en Waymand zijn getrouwd. Samen runnen ze een wasserette en worstelen ze om hun belastingen op orde te houden. Het is een bescheiden leven waardoor ze allebei naar meer lijken te verlangen. Hun dochter, Joy, is homo en heeft een vriendin. Joy's seksualiteit is iets dat indruist tegen het 'traditionele' denken van Evalyns cultuur en opvoeding. Hierdoor voelt Joy zich nooit geaccepteerd voor wie ze is en wordt er een wig gedreven tussen moeder en dochter. Die wig drijft het hele plot.

Terwijl Evalyn door verschillende vertakkende tijdlijnen reist, ziet ze de vermeende mislukkingen en, belangrijker nog, de successen van haar alternatieve levenspaden. Waaronder een pad waarop ze nooit met Waymond trouwt en een beroemde filmster wordt. In dit universum komt ze Waymond van deze tijdlijn tegen tijdens een première. Het is de eerste keer dat de voormalige geliefden elkaar zien sinds Evalyn hem verliet en hij lijkt ook meer succes te hebben gevonden. Hij is strak gekleed en zijn haar is netjes gekamd, een duidelijk verschil met de Waymond die we tegenkomen in de opening van de film.

Wat volgt is een diep romantische en tragische ontmoeting vol verlangen naar een verloren liefde. Het segment fungeert als een eerbetoon aan films van auteur-filmmaker Wong Kar-Wai. Vooral zijn meesterwerk 'In de stemming voor liefde.' Het segment werkt als een openbaring dat ze, ondanks de schijnbare voordelen van een gescheiden leven, hun leven lang naar elkaar zouden verlangen. Verlangen naar een liefde die waar en puur was. Dit wordt voornamelijk weergegeven door wat misschien wel de beste regel van de film is, perfect geleverd met verdriet en verdriet door Wamond-acteur Ke Huy Quan.

In zekere zin fungeert deze regel als de perfecte samenvatting van de algemene boodschap van de film. Het gaat erom degenen die het dichtst bij je staan ​​te accepteren en te waarderen en de tijd die je met hen hebt niet te verspillen. Hoewel het zeker geen nieuw concept is dat in de bioscoop wordt verkend, Alles overal tegelijk gebruikt de enorme reikwijdte van het multiversum om de relaties van een enkele familie en degenen die het dichtst bij hen staan ​​intiem te bekijken.

Er is veel nodig om een ​​geweldige film te maken. Van schrijven tot regisseren en monteren, in veel opzichten is het een wonder van teamwerk dat ervoor zorgt dat een film slaagt. Maar hoe sterk je script ook is, een film is zo goed als zijn cast. En in het geval van Alles overal tegelijk , dat is een erg goed ding. Omdat de cast... onberispelijk is. Bestaande uit Hollywood-iconen,

Vechtsport legendes,

Relatieve nieuwkomers,

En een langverwachte comeback.

Het is een goed afgerond ensemble van krachtige uitvoeringen die het toch al fantastische schrijven en de regie naar een hoger niveau tillen. Grappig genoeg was de casting bijna heel anders. Daniels bedacht het idee oorspronkelijk met actie-icoon Jackie Chan in gedachten voor de hoofdrol; maar toen ze de details van het verhaal begonnen uit te werken, realiseerden ze zich al snel dat ze door de rollen te wisselen en Evalyn hun hoofdrol te geven, het verhaal op een geheel nieuwe manier konden verkennen. Tijdens een interview onthulde filmmaker Daniel Scheinert: 'Zodra we het verwisselden, dachten we:' Oh, nu zijn de man en vrouw-personages meer herkenbaar.

Je kunt je Jackie Chan gemakkelijk voorstellen Alles overal tegelijk . Hij is een toegewijde acteur met een talent voor komedie en fysieke prestaties. En terwijl hij zich op dramatisch terrein heeft verdiept met films als Het karate kind En De vreemdeling , dit is het gebied waarin Michelle Yeoh echt de overhand heeft.

Yeoh, die met Chan had gewerkt aan de internationale actiehit Super Echtgenoot , bezit de zeldzame combinatie van martial arts-expertise en acteertalent om op geloofwaardige wijze de centrale rol van Evalyn te vervullen. Iets wat maar weinig artiesten aankonden. Er zit een nuance in de uitvoeringen, iets dat vreemd klinkt gezien veel van het materiaal, maar die nuance is cruciaal voor het verkopen van de emotionele elementen van de film, waarvan er veel zijn.

De casting van Waymond bleek moeilijk te zijn. Volgens Daniels was Yeoh altijd hun eerste keuze voor Evalyn. Zozeer zelfs dat ze zonder haar beweren dat de film niet zou werken. Het duo had echter moeite om een ​​acteur te vinden die de centrale rol van haar man adequaat kon vervullen... totdat Ke Huy Quan kwam in beeld. Quan was een kindacteur, vooral bekend van zijn rollen in De tempel van het noodlot En The Goonies . Na zijn vroege succes had hij besloten het acteren achter zich te laten om zich te concentreren op het werken achter de camera, waar hij door zijn studie van Taekwondo filmische actie kon choreograferen, zoals het gevecht tussen Wolverine en Mystique in de climax van X-Mannen , en de film met in de hoofdrol Jet Li, Degene .

Tijdens een interview met Deadline , zei Quan: 'Er is een groot verschil tussen echt vechten versus filmisch vechten, dus toen het mijn beurt was om de heuptasjesgevechten in deze film te doen, voelde ik me erg op mijn gemak in die ruimte.'

Stephanie Hu is belast met het spelen van de even cruciale rol van Joy. De moeder-dochterrelatie en de wig die hen uit elkaar drijft, is het anker en de drijvende kracht achter de plot van de film.

Verzoening en het redden van verbroken relaties is een centraal thema in de hele film en het raken van die emotionele noten is geen eenvoudige taak. Toch houdt Hsu haar eigen acteerwerk tegenover een cast ver meer ervaren dan zij, met enkele van de meest hartverscheurende en aangrijpende dialogen van de film. Ongetwijfeld zou het verwijderen van een enkel lid van de kerncast de film als geheel drastisch veranderen. Als een wankele Jenga-toren ondersteunt elke acteur de ander en haalt hij het beste uit de voorstelling op een manier die natuurlijk en mooi aanvoelt.

Alles overal tegelijk is het zeldzame voorbeeld van een film die het hart en de verbeelding van het grote publiek verovert en tegelijkertijd bijna universele lof krijgt van de critici. Het staat alleen in een verzadigd genre van multiversum-verhalen door zichzelf nooit te beperken en meer een te durven zijn Multiversum van waanzin dan alles wat Marvel of DC ooit hebben geprobeerd. Zeker, het multiversum zal in de nabije toekomst een eindeloze bron van inhoud blijven voor filmmakers, maar het is onwaarschijnlijk dat iemand dezelfde beheersing van het onderwerp zal bereiken als Daniels. Het is meeslepend en effectief. Het is oprecht en grappig. Het is alles... Het is overal... Alles tegelijk...

Ben je het ermee eens dat Everything Everywhere All At Once het beste Multiversum-verhaal aller tijden is? Wat is je favoriete film of tv-programma met alternatieve tijdlijnen? Laat het ons weten in de reacties. Vergeet niet te liken, te volgen en op de meldingsbel te drukken, in DIT en in elk universum. We zien je de volgende keer.

Volg ons voor meer entertainmentverslaggeving op Facebook , Twitteren , Instagram , En YouTube .

Opmerking: als u een onafhankelijk product koopt dat op onze site(s) wordt vermeld, kunnen we een kleine commissie van de detailhandelaar verdienen. Bedankt voor je ondersteuning.