sjamanisme

Sjamanisme is een van de oudste vormen van spiritualiteit en wordt al sinds mensenheugenis beoefend. Deze spirituele traditie is ontstaan ​​in Siberië maar verspreidde zich snel over de hele wereld.

Het sjamanisme heeft de afgelopen decennia een soort van wedergeboorte gehad, omdat het perfect past bij de grote terug-naar-natuur-bewegingen die de planeet hebben overspoeld. Maar verre van een simpele rage, is sjamanisme een authentiek pad van persoonlijke ontwikkeling. Het stelt je in staat om verbinding te maken met het universum en de natuurkrachten om je bestaan ​​te verbeteren.

Het sjamanisme kan gezien worden als zowel een spirituele traditie als een therapeutische methode. Zijn vertegenwoordiger, de sjamaan, fungeert als intermediair tussen de krachten van de natuur, die aan het werk zijn in het universum en hier op aarde. Een sjamaan is in staat om je lichaam, geest en ziel te genezen.

Is het sjamanisme de oudste religie?

Het lijdt geen twijfel dat de oorsprong van dit spirituele pad teruggaat tot onheuglijke tijden. Het begon waarschijnlijk in Siberië om twee hoofdredenen: de ene is de etymologie van de term sjamanisme en de andere verwijst naar sjamanistische praktijken.

Het woord sjamanisme heeft Siberische wortels en komt van Evenki, de taal die wordt gesproken door de Tungusic-volkeren, een van de vele volkeren die Siberië millennia lang hebben bewoond. Het woord saman betekent iemand die danst en hoog springt. En sjamanen bewegen veel tijdens meditatieceremonies die de mens verbinden met de natuurkrachten.

Siberiërs: de eerste immigranten

Een tweede bewijs van de Siberische oorsprong van het sjamanisme komt van het feit dat de meeste sjamanistische praktijken in de wereld lijken op de riten die worden uitgevoerd door de sjamanen van Siberië. De ceremonies, magische instrumenten en rituele kleding worden allemaal gebruikt door de natuurlijke filosofieën die gebaseerd zijn op het sjamanisme.

Dat is gemakkelijk te verklaren door het feit dat het sjamanisme zich vanuit Siberië snel verspreidde naar andere delen van de wereld, waaronder Azië, Europa, Afrika en zelfs tot aan Amerika.

Volgens verschillende hypothesen kwamen Amerikaanse Indianen uit Azië, voornamelijk Siberië. En het is waar dat indianen eigenschappen hebben die identiek zijn aan die van bepaalde Aziatische populaties, met name Siberische.

Siberische volkeren hebben voortdurend te maken met de meest rigoureuze klimatologische omstandigheden ter wereld. De temperatuur kan dalen tot – 50° C, wat resulteert in een zeldzaamheid aan voedselbronnen. Het is niet verwonderlijk dat ze deel uitmaken van het onderzoek naar temperaturen en omstandigheden die ver teruggaan, tot een tijd waarin het leven in Siberië milder was.

Er was ruimschoots gelegenheid voor hen om naar Amerika te komen, ergens tussen 12.000 en 30.000 jaar geleden, toen de Beringstraat, een zeearm tussen Alaska en Amerika, bevroren was. Ze hadden gemakkelijk over de 92 kilometer ijs kunnen lopen die de twee continenten scheidt, met hun bezittingen en hun spirituele traditie van het sjamanisme met zich mee.

Wat is de praktijk van sjamanisme?

De Siberische theorie wordt aannemelijker als je de overeenkomsten ziet tussen het Siberische sjamanisme en zijn andere vormen. Sjamanisme is in wezen gebaseerd op de bemiddeling die door sjamanen wordt uitgevoerd tussen onze wereld en andere rijken: die van de geesten, de natuur, dieren en groenten, en van de doden.

De sjamaan is de centrale speler op dit spirituele pad, de persoon waar je doorheen moet om contact te maken met andere zichtbare of onzichtbare universums die je omringen, aangezien hij degene is die weet hoe je met hen moet communiceren.

Een sjamaan is een spirituele gids, een adviseur, een profeet, een genezer en medicijnman. Dat veronderstelt een holistische kijk op de wereld, een concept waarbij er geen grenzen zijn tussen de verschillende aspecten van het menselijk leven: spiritualiteit , geneeskunde, psychologie, religie, waarzeggerij...

Sjamanen waren zonder twijfel de eerste middelen die mensen gebruikten om in contact te komen met de natuurkrachten die sterker waren dan zij waren, en aan wie ze een hogere oorsprong en onbeperkte krachten toekenden.

De vele manifestaties van de natuur (regen, hitte, kou, zonneschijn, enz.) en de klimatologische en menselijke catastrofes die plaatsvonden (droogte, hongersnood, stormen, ziekte, dood...) werden beschouwd als tekenen die het bestaan ​​en de woede van de hogere wezens aangaven. krachten. Mensen moesten deze natuurlijke krachten sussen en om bescherming en hulp vragen. Ze wilden niet dat de troepen boos werden, maar vroegen hen in plaats daarvan om bescherming, hulp en gunsten op alle gebieden, met behulp van rituelen die werden uitgevoerd door een sjamaan. Dergelijke sjamanistische ceremonies zorgden ervoor dat de jacht goed zou verlopen, en het verzamelen van planten, de enige voedselbronnen die beschikbaar waren voor mensen die in zulke barre, bevroren omstandigheden leven dat het land onmogelijk te bewerken was, zou gunstig zijn.

Rituelen werden gebruikt om geslachte dieren te bedanken voor hun vlees om de stam te voeden en de lange expedities te zegenen die deze nomadische volkeren regelmatig ondernamen.

In het sjamanisme wordt de mens niet als superieur aan de natuur beschouwd, maar slechts als een van zijn elementen. In sjamanistische tradities hebben mensen geen rechten op de aarde, die als heilig wordt beschouwd omdat ze alles biedt wat we nodig hebben om te leven, onszelf te voeden, ons te kleden en te beschermen, enzovoort.

Wat kan een sjamaan doen?

Sjamanen worden onder veel omstandigheden geraadpleegd: oplossingen vinden voor dagelijkse problemen, rijk worden, genezen, contact opnemen met de verdwenenen, gunsten verkrijgen van de krachten van de natuur, enzovoort.

Zodra een persoon zijn of haar probleem heeft onthuld, zal een sjamaan over het algemeen in trance raken door een speciale ceremonie uit te voeren. Dan, met behulp van verschillende praktijken, magische instrumenten en bezweringen, reist de sjamaan, in zijn hogere bewustzijnsstaat, naar andere werelden.

Eenmaal daar vraagt ​​hij de natuurkrachten waarmee hij contact heeft gehad (hogere geesten, de doden, dieren of planten) om advies dat het beste bij het probleem past. Wanneer hij terugkeert uit zijn trancestaat, past hij de aanbevelingen uit de hogere werelden toe.

In de context van het sjamanisme neemt de sjamaan een essentiële, zo niet de belangrijkste plaats in in samenlevingen die in harmonie leven met de natuur, die wordt beschouwd als een levend wezen dat moet worden gerespecteerd.

De sjamaan is eigenlijk de enige die contact kan maken met de krachten van de natuur. Hij bezit een gave die moet worden ontwikkeld door contact met een andere ervaren sjamaan, die zijn spiritueel leraar wordt. Een leerling-sjamaan moet een lange en moeilijke inwijdingsperiode doormaken, zowel mentaal, fysiek als spiritueel. Hij moet niet alleen het einde van zijn grenzen bereiken, maar verder gaan om zijn krachten volledig te ontwikkelen, en in staat zijn om naar de hogere werelden te reizen om contact te maken met de geesten.

Hoe genezen sjamanen?

Onder het toeziend oog van zijn spiritueel leraar leert hij hoe hij in trance kan komen om contact te maken met de geesten, die hogere entiteiten van de natuur, dieren, planten en mineralen, evenals met degenen die al zijn overleden.

Vervolgens wordt hij getraind om te genezen door geneeskrachtige kruiden te leren herkennen, natuurlijke remedies te verzinnen en de geneeskrachtige eigenschappen van planten en mineralen te assimileren.

Als een zieke hem komt opzoeken, voert hij een ritueel uit waarbij hij in trance gaat en naar andere werelden reist. Daar vraagt ​​hij de natuurlijke krachten waarmee hij in contact komt (hogere geesten, de doden, dieren of planten) om de beste remedies te gebruiken.

Wanneer hij terugkeert uit zijn trance, bereidt en beheert hij de natuurlijke remedies die hij meebracht uit de verschillende spirituele dimensies die hij bezocht.

In wezen is een sjamaan een spirituele meester

Als tussenpersoon tussen deze wereld en de hogere geesten, is een sjamaan in staat om naar parallelle universums te reizen om hen te ontmoeten. Hij kan zichzelf ook in het verleden of de toekomst projecteren om paranormale waarzeggerij vast te stellen en/of te voorspellen wat er zal gebeuren. Hij is ook in staat om vragen van mensen duidelijk te beantwoorden, die vervolgens zijn adviezen en remedies uit het verre verleden toepassen.

Zijn antwoorden kunnen raadselachtig zijn en moeten worden ontcijferd door degenen die hem raadplegen, om de betekenis ervan te begrijpen, wat nodig kan zijn voor hun spirituele evolutie en om de wereld om hen heen beter te begrijpen.

Naast zijn vermogen om te genezen en de toekomst te voorspellen, is een sjamaan vooral een spiritueel leraar die mensen helpt hun ware pad in het leven te vinden en spiritueel te evolueren. Om dat te doen geeft hij waardevol advies aangepast aan hun persoonlijke situatie, inclusief best practices en meditaties, gebeden en beschermingen om hen te helpen op hun gekozen pad in het leven.

Hij laat ze zien hoe ze onafhankelijk kunnen zijn, contact kunnen maken met en gebruik kunnen maken van de hulp die de natuur kan bieden, en hoe ze de natuur het beste kunnen beschermen. Zo weten mensen in hoeverre ze natuurlijke hulpbronnen kunnen exploiteren, alleen als dat natuurlijk nodig is, afhankelijk van hun behoeften. Niet meer niet minder. De natuur mag niet worden geplunderd of vervuild.

Mensen wisten hoeveel dieren ze moesten doden om hun families en de stam te voeden. Ze brachten hulde aan dieren nadat ze waren gedood, en verzamelden alleen genoeg fruit en bessen om in hun behoeften te voorzien.

Het heilige vuur van de sjamaan

Vuur speelde een grote rol in het sjamanistische leven en de traditie. Vuur was het natuurlijke element dat optrad als tussenpersoon tussen de bevoorrechten en de geesten. Sjamanen werden ook wel Masters of Fire genoemd en wisten het perfect te gebruiken tijdens hun ceremonies, als een manier om mensen en geesten met elkaar te verbinden.

Naast zijn rol als relais met de spirituele wereld, zuivert vuur ook.

Vuur is dus een manier voor sjamanen om contact te maken met de schepper van het universum, vaak de Grote Geest genoemd, met name in veel Indiaanse tradities. Vuur is een manier om de Grote Geest aan te trekken en ermee te communiceren. Vuur is ook de boodschapper van mensen, die hun eisen en verzoeken doorgeeft aan de hogere werelden. In de sjamanistische filosofie is vuur, net als alle elementen van de natuur, een levend heilig wezen.

Vuur bracht mensen samen terwijl stammen zich verzamelden rond een centraal punt van vuur waar alle belangrijke beslissingen werden genomen en mensen samen in gebed communiceerden.

Vuur is ook een symbool van de transformatie van materie en van wedergeboorte. Wanneer een sjamaan, of iemand die het sjamanisme beoefent, voor een vuur bidt, worden zijn negatieve gedachten verteerd en vervangen door positieve, constructieve gedachten.

De transformatie, ook wel heilige transmutatie genoemd, maakt het mogelijk om de materie te vernieuwen. en een nieuwe staat van bewustzijn om herboren te worden uit de as die is achtergelaten, op een manier die een directe en symbolische link heeft met de mensheid.

Zoals in de Griekse, Egyptische en Assyrische tradities de feniks uit zijn as wordt herboren, zo wordt in het sjamanisme de mens herboren door contact met het heilige vuur, waarbij hij zijn oude overtuigingen loslaat en nieuwe aanneemt, meer aangepast aan het verbeteren van de levensomstandigheden.

Vuur is de beste manier om te zuiveren, reinigen en desinfecteren. Het kan worden gebruikt op slechte locaties die gevuld zijn met de negatieve vibraties van verontruste zielen.

Een man bidt voor het vuur om zichzelf te zuiveren van ziekte en/of zijn slechte daden, om te veranderen en aan te passen wat niet werkt in zijn leven, en om op de juiste manier een nieuwe start te maken.

Tips voor vuurlopen

Een van de belangrijkste en meest indrukwekkende ceremonies die sjamanen uitvoeren, is het beroemde lopen op hete kolen. Het is al jaren wijdverbreid in het westen, als een manier om ultieme moed te bewijzen.

Sjamanen gebruiken het lopen op vuur als een ritueel, een manier om contact te maken met de geesten en zichzelf te zuiveren. Het is ook een trigger voor een mystieke extatische trance van vereniging met de hogere natuurkrachten.

Vuur wordt gebruikt om discipelen van het sjamanisme kennis te laten maken met zijn technieken. Op hete kolen lopen is eigenlijk een belangrijke stap in elke sjamanistische inwijding.

Het is duidelijk dat de ceremonie op het eerste gezicht misschien moeilijk lijkt, voorbehouden aan een paar uitzonderlijke mensen. Dat is zowel waar als onwaar. Je loopt niet zomaar over hete kolen. Het zou op een specifiek moment in de initiatie van een discipel moeten gebeuren, wanneer hij of zij er klaar voor is.

Op vuur lopen vereist het overwinnen van een aantal concepten met betrekking tot vuur, vooral in het Westen waar vuur met argwaan wordt gezien, niet als een zuiverend element maar als een destructief element. Dit negatieve beeld wordt van kinds af aan in ons onderbewustzijn geïmplanteerd en is vaak moeilijk te verwijderen. Het is het belangrijkste obstakel om op vuur te lopen.

Als iemand er eenmaal in is geslaagd het negatieve concept uit zijn geest te wissen en vuur als een natuurlijk en welwillend element ziet, wordt het veel gemakkelijker om over een bed van hete kolen te lopen.

Wanneer de geest vuur niet alleen als een destructief element ziet, maakt het het lichaam veel minder gevoelig voor de pijn waarmee vuur wordt geassocieerd. Ook moet een ingewijde het lopen in vuur en vlam niet zien als een manier om indruk te maken op vrienden of zijn moed te bewijzen, maar als een fase in zijn sjamanistische inwijding.

Mensen die besluiten op vuur te lopen, moeten dit doen om zichzelf te regenereren, zichzelf te zuiveren van psychische onzuiverheden en hun bewustzijnsniveau te verhogen zodat ze kunnen communiceren met de Grote Geest en de hogere werelden.

Door op vuur te lopen leer je jezelf beter kennen, ontdek je vaardigheden waarvan je niet wist dat je ze had en wekte je innerlijke kracht door je levenskracht te vergroten. Als het je lukt om dat bewustzijnsniveau te bereiken, zul je niet alleen over een bed van hete kolen lopen zonder pijn te voelen, je zult ook begiftigd zijn met echte spirituele voordelen.

Conclusie: sjamanisme of de praktijk van spirituele ecologie

Sjamanisme is een spiritueel pad dat open staat voor de zichtbare en onzichtbare werelden die ons omringen.

Het sjamanisme stelt je in staat om een ​​traditionele visie op de wereld te hebben, maar ook een verbazingwekkend moderne visie op leven en ecologie. Het beschouwt de mens niet als de eigenaar van de aarde, maar ziet de mens als slechts een van de vele elementen in het universum. Onze planeet wordt als heilig beschouwd en het beste wat we kunnen doen is niet de planeet veranderen, maar onze eigen houding veranderen.

Dankzij het sjamanisme kan de mensheid zijn bewustzijn verhogen en communiceren met de natuur. Hij is geen roofdier van het land, maar zijn dienaar, altijd strevend naar harmonie.