Redenen dat Doctor Strange veel beter is in films dan in stripboeken

Marvel brengt al tientallen jaren stripboeken uit. Hun superheldenstrips hebben een lange geschiedenis, en figuren zoals Kapitein Amerika En Ijzeren man zijn culturele iconen geworden. Lange tijd zijn deze personages ook op tv en in films te zien geweest. Er zijn echter enkele persoonlijkheden die qua kwaliteit duidelijk beter hebben gepresteerd dan hun bronmateriaal. Dr. Strange is een van hen. Daarom zijn hier 5 redenen waarom Dr. Strange veel beter is in de films dan in de stripboeken:

1. De films kunnen Wong beter omschrijven:

Wong is een van de meest populaire personages uit de cast van Doctor Strange, als degene die Strange helpt bij zijn talrijke verantwoordelijkheden. Scott Derrickson, de regisseur en co-scenarioschrijver van de film, zei echter dat hij het personage bijna had weggelaten en zei: 'Hij was een Aziatische sidekick-dienaar, wat moest ik daarmee doen?' Dat zullen veel stripliefhebbers misschien beweren Mensen heeft aanzienlijke vooruitgang geboekt sinds zijn vroege stripboekafbeeldingen veel vóór de film 'Doctor Strange'. De film vermijdt dit debat echter slim door de positie van Wong in het leven van Stephen aanzienlijk te herzien, waardoor hij een groot tovenaar en een van de Masters of the Mystic Arts wordt.

2. Dr. Strange wordt in de films informeel gehouden:

Hoewel formele communicatie een van de bepalende eigenschappen van Strange is, is het ook een van de factoren waardoor hij voor bepaalde fans een beetje moeilijk lijkt om mee om te gaan. De Doctor Strange van de MCU daarentegen is goed thuis in de jargons. Hoewel hij niet het meest up-to-date jargon gebruikt, spreekt hij op een manier die normale mensen doen, terwijl hij kijkers nog steeds opvalt als de wijze tovenaar zoals we hem altijd hebben herkend. Overigens spreekt de dokter in de Doctor Strange-serie uit 2015 in een minder geformaliseerde setting dan normaal. Misschien is het een middel om de band tussen de twee versies van de tovenaar te versterken.

3. Dr. Strange is krachtig in de films, maar binnen grenzen:

Doctor Strange, in de Marvel Comics, is van nature veel competenter dan vele anderen die op dat gebied zijn opgeleid, in staat om onwaarschijnlijke wonderen te verrichten. Hoewel de MCU ze niet expliciet uitdrukt, geeft het Strange meer gedefinieerde mogelijkheden en beperkingen, terwijl het voorzichtig is om het niet te overdrijven. Stephen kan bijvoorbeeld manipuleren en door de tijd reizen met zijn eigen tovenarij in de strips. Al zijn tijdgerelateerde vaardigheden zijn echter gedegradeerd tot de Time Stone in de films. Hij heeft geen tijd superkrachten zonder, legt hij uit in “ Geen weg naar huis .”

4. De films houden de betekenis van Dr. Strange consistent:

Er zijn verschillende keren in de geschiedenis van Marvel-strips geweest dat Strange voor langere tijd AWOL was. Aan de andere kant is Strange een constante aanwezigheid gebleven in de MCU. Hij helpt Thor en Loki hun vader te lokaliseren in ' Thor: Ragnarok ', en hij wordt een nog belangrijker figuur in 'Avengers: Infinity War', niet alleen door Thanos te confronteren, maar ook door te onthullen dat er nog steeds een manier is om hem te verslaan. Bovendien is Strange degene die elke herrezen superheld en soldaat teleporteert om het op te nemen tegen Thanos in 'Avengers Endgame'. Kortom, de MCU begrijpt dat Strange niet iemand is die over het hoofd moet worden gezien en maakt hem consistent in de films.

5. De films maken de magie van Dr. Strange minder complex:

Stephen Strange zelf is misschien gemakkelijk te begrijpen, maar het rijk van de magie is dat niet. Door hun medium en formaat dompelen de Marvel-stripboeken de lezers veel te snel onder in de wereld van de magische wetenschappen. Gelukkig voor bioscoopbezoekers moesten de films magie brengen op een manier die het verhaal heel langzaam afleverde, terwijl er voldoende actie overbleef om fans geïnteresseerd te houden. Dit maakt de film veel smakelijker en toegankelijker voor het grote publiek, en het bevestigt ook effectief het uitgangspunt van Strange.