Howling Village: een angstaanjagende en verontrustende bovennatuurlijke thriller

Waarom vinden mensen het leuk om bang te zijn? Dat is de vraag die ik de Japanse filmmaker Takashi Shimizu vorige week stelde tijdens een video-interview. De regisseur, vooral bekend van het horrormeesterwerkJu-On: de wrok,lachte een beetje voordat hij vertelde hoe hij als jonge jongen een beetje een bange kat was. Geesten waren wat de regisseur als kind het meest bang maakte, en hij heeft ervoor gekozen om die angsten uit zijn kindertijd te gebruiken om angstaanjagende verhalen voor volwassenen te maken. Zijn meest recente film,Huilend dorp, is geen uitzondering.

De film volgt Kanata Morita (Ayaka Miyoshi), een jonge psycholoog met een gave, wiens zoektocht naar haar vermiste broer enkele duistere en sinistere geheimen onthult. De cast zal grotendeels onbekend zijn bij het westerse publiek, maar hun talent is onmiskenbaar. Ayaka Miyoshi schittert vooral in de rol van de amateurspeurder, vastbesloten om haar familie te redden van duistere krachten. Het is een cruciale rol omdat de film haar in de eerste plaats volgt en zich alleen in korte segmenten losmaakt van zijpersonages. Ze maakt de bovennatuurlijke gebeurtenissen in het spel geloofwaardig en nodigt kijkers uit om haar te volgen op een reis die maar weinigen dapper genoeg zouden zijn om alleen te nemen.

Huilend dorpis een terugkeer naar de klassieke dagen van horror, toen echte angsten werden gemaakt uit sfeer en een huiveringwekkend verhaal. De film orkestreert een sfeer van angstaanjagende en verontrustende momenten waardoor ik over mijn schouder moest kijken en de hoeken van mijn donkere kijkkamer moest controleren. Dit wordt grotendeels bereikt door muziek en geluid, die meesterlijk worden gebruikt in het voordeel van de film. Het gebruik van stilte wordt evenzeer gebruikt, vaak na de langzame opbouw van een griezelige partituur, waardoor de spanning van een angstaanjagende scène wordt vergroot.

Huilend dorpDe angsten zijn niet degenen die je noodzakelijkerwijs van je stoel doen springen. Je zult waarschijnlijk niet krijsen of je borst vastgrijpen in een plotselinge uitbarsting van angst. WatHuilend dorpdoet, creëert een gevoel van onbehagen en ongemak. Het is de sfeer die je bijblijft tijdens de hele ervaring, en lang daarna, terwijl je in bed ligt en probeert te slapen met de lichten aan.

In de kernHuilend dorpis veel meer dan een horrorfilm. Het is een bovennatuurlijk mysterie dat thema's als schuld en erfgoed onderzoekt. Het combineert genres en haalt inspiratie uit volksverhalen en stedelijke legendes om iets geheel unieks te creëren. Er zullen momenten zijn dat je denkt dat je het allemaal hebt uitgevogeld, en misschien heb je dat ook, maar er is bijna altijd een andere draai of draai in de weg die je waarschijnlijk niet zag aankomen. TerwijlJu-On: The Grudgeblijft nog steeds Shimizu's horrormeesterwerk,Huilend dorpis een welkome terugkeer naar vorm voor de filmmaker.

De Aziatische cinema is lang beschouwd als de gouden standaard voor spookachtige horror. Films zoalsRingu, het gejammer, sluiterenDonker waterzijn nietjes van het horrorgenre en fantastische voorbeelden van hoe de Aziatische cinema een van de oudste en meest angstaanjagende onderwerpen heeft geperfectioneerd die de mens kent: The Ghost. Wat achter het graf ligt, is een mysterie dat onze angsten en onze nieuwsgierigheid voedt, enHuilend dorpis een prachtig voorbeeld van waarom dat mysterie fantastische films maakt. 8/10