'Het was nogal deprimerend': het leven van Hugh Grant werd een nachtmerrie terwijl hij aan een film van $ 113 miljoen werkte, aangezien de regisseur niet eens een script had
De inwonende King of Rom-Com, ook bekend als de immens geliefde carrière van Hugh Grant, draaide in de jaren '90 vooral om romantische komedies, maar het daaropvolgende decennium bracht de acteur in een nieuwe richting van de cinema. De evolutie van de slapharige, blauwogige, introverte Britse jongen tot een man wiens middelste naam synoniem is met brutale sardonische zelfvoldaanheid was onberispelijk.
Rollen waren niet langer beperkt tot Grant als een hopeloos verliefde boekverkoper die een van de beroemdste bekentenissen in de wereld van de romantiek ontvangt. Maar dan die van een keurige Britse agent of een slordige privédetective. En het is door de lens van Guy Ritchie dat beide versies van Grant in de schijnwerpers kwamen te staan.
Hugh Grant herinnert zich het filmen voor Guy Ritchie's De heren
Guy Ritchie heeft een nichecategorie in het maken van films die grotendeels gericht is op het Britse maffia- en gangstergenre. Maar de regisseur kan een verhaal draaien met de spookachtige intensiteit van het verhaal van een oude vrouw met zijn unieke snelle script, kenmerkende filmografie en al even betoverende soundtracks om het allemaal perfect te laten samenvloeien.
Charlie Hunnam, een vaste klant in Ritchie's films, heeft een hoge waardering voor de regisseur die hem belt “ excentriek, geweldig en consistent, ” en terecht, gezien de meesterwerken die hij bij elk project heeft gemaakt. Helaas kan hetzelfde niet gezegd worden van de mening van Hugh Grant over de regisseur. De acteur, na te hebben gefilmd De heren met Ritchie, sprak over zijn ervaring als een zeer karikatuurachtige gebeurtenis:
“[Guy] regisseert min of meer op de hoef en ik weet niet helemaal zeker of hij een script had! Hij kwam die dag opdagen en zei: ‘Wat gaan we vandaag filmen?’ en iemand zei: ‘Nou, we doen deze scène’, en hij bekeek het op de monitor en daar was ik, emotioneel en deed mijn best, lange toespraken die ik zorgvuldig had geleerd en hij zou zeggen: 'Ja, daar hou ik niet van. Oké, laten we dat herschrijven.’
En het was nogal deprimerend, maar uiteindelijk heeft hij een beetje gelijk, want de camera houdt van dingen die gloednieuw, fris en niet vooraf gerepeteerd zijn, dus het geheel is op de dag een beetje geïmproviseerd.
Hugh Grant, die ook samenwerkte met Guy Ritchie De man van U.N.C.L.E. , echter, had ondanks de nachtmerrieachtige filmroutine een geweldige tijd op de set. De kant-en-klare methode van de regisseur hield de film luchtig en vrij stromend, ongecentreerd zoals het hoort, gezien de meerdere subplots die allemaal tegelijk brouwen, met Grant's Peter Fletcher die het heft in handen nam vanuit de positie van een onbetrouwbare verteller.
De heren : Weer een meesterwerk van Guy Ritchie
Met Guy Ritchie aan het roer en Matthew McConaughey in de hoofdrol wordt een film al succesvol genoemd voordat hij de bioscopen in rolt. Het ongelovige aspect van dit alles is dat De heren slaagt erin de lat hoger te leggen, zelfs naar de maatstaven van Ritchie. Met steeds bizarre subplots die het verhaal bezaaien, slaagt de misdaad-actiekomedie erin het publiek onder te dompelen in een joyride van wendingen die scherper zijn dan de Stelviopas en sensatie hoger dan de Formula Rossa.
Lees ook: REVIEW: Guy Ritchie's De heren Is Een Film Met Stijl
De heren , in wezen verteld door de smerige PI van Hugh Grant, Fletcher, volgt McConaughey's Mickey Pearson, de marihuana-spin van het 'Sticky Bush'-imperium die besluit zijn bedrijf te verkopen en met pensioen te gaan, waarmee hij een ongelooflijke reeks ongelukkige gebeurtenissen in gang zet met plannen makende, samenzwerende, afpersende en achterbakse boeven die in een poging door de stad rennen om een deel van de koningsdynastie te bemachtigen.
De heren is beschikbaar voor streaming op Netflix.
Bron: Metro VK
