Good Grief Review: het regiedebuut van Dan Levy is charmant ondanks clichés

De sitcom van Dan Levy Schitts Kreek kreeg pas internationale bekendheid toen het op Netflix begon te streamen, dus het is alleen maar passend dat het speelfilmdebuut van de Canadese cabaretier als schrijver-regisseur op de streamer zou debuteren. Hoewel het net zo cheesy is als verwacht, Goed verdriet profiteert van een charmante en oprechte benadering van de bekende genre-attributen.

Aanbevolen video

De film volgt een man die een jaar na de plotselinge dood van zijn man met zijn twee beste vrienden naar Parijs reist, maar ontdekt dat zijn verhalenboekromantiek misschien niet zo idyllisch was als het leek. Hoewel Goed verdriet raakt veel bekende beats, maar doet dit met zo’n oprechte sentimentaliteit dat het gemakkelijk is om tegen het einde gecharmeerd te zijn.

Advertentie

Hoewel Levy's debuut wordt aangekondigd als een komediedrama, is het veel zwaarder op het gebied van drama dan komedie. Er zijn een paar grappen – waaronder één met Kaitlyn Dever die bijzonder grappig is – maar de nadruk ligt hier meer op het melodrama dat ontstaat in de nasleep van de tragedie in de openingsmomenten. Alles over Goed verdriet voelt iets te mooi aan, maar de aardigheden zijn charmant genoeg om te werken.

Goed verdriet is charmant als je een fan bent van Dan Levy

Het grootste probleem met de film is dat hij in thematische zin meer afbijt dan hij kan kauwen. Uiteraard onderzoekt de film vooral het verdriet van de hoofdpersoon over het verlies van zijn echtgenoot en zijn pogingen om daar overheen te komen. Er zijn echter ook thema’s als overspel, vriendschap en het verdriet van de hoofdpersoon over zijn moeder – die allemaal niet bijzonder goed ontwikkeld aanvoelen.

Lees ook: The Boys in the Boat Recensie: George Clooney zet een anderszins middelmatig Olympisch roeidrama op de verkeerde manier

Advertentie

Uiteindelijk leeft of sterft deze film afhankelijk van hoeveel het publiek Dan Levy leuk vindt. Hij doet op veel manieren zijn gebruikelijke tactiek, zij het met meer nadruk op de emotionele aspecten. Sommigen raken misschien meer geïrriteerd door de zeurderigheid van Levy, waardoor ze geen verbinding kunnen maken met het personage. Er is echter iets diep sympathiek aan het personage – misschien zelfs beklagenswaardig – dat hem hier geliefd maakt.

Naast Levy staan ​​Ruth Negga en Himesh Patel, die beiden even gelaagde optredens geven. Negga en Patel maken een aantal irritant egoïstische keuzes, maar zijn toch vaak charmant. Ten slotte is Luke Evans in zijn kleine maar cruciale ondersteunende rol werkelijk fenomenaal en laat hij zien hoeveel emotie hij uit zelfs maar een paar korte momenten kan halen.

Dat gezegd hebbende, zijn er enkele frustrerende dingen aan de centrale dynamiek. De personages worden het slachtoffer van het cliché van ‘oude vrienden’, waarbij we moeten geloven dat ze vrienden zijn, alleen maar omdat ze elkaar al zo lang kennen. Er zijn enkele vluchtige verwijzingen naar hun verleden, maar er zijn meer dan een paar momenten waarop je je afvraagt ​​of deze mensen in het echte leven echt vrienden zouden zijn.

Advertentie

Vanuit technisch oogpunt gezien Goed verdriet levert nauwelijks iets spectaculairs op. Aangezien een groot deel van de film zich in Parijs afspeelt, zijn er veel reisverslagachtige beelden van de stad. Het debuut van Levy is echter op zijn sterkst wanneer het leunt op zijn intimiteit, waarbij de nadruk minder ligt op de setting en meer op de uitvoeringen en het script.

Goed verdriet is bepaald geen perfecte film, en als er één woord is om Dan Levy’s speelfilmdebuut als schrijver-regisseur te omschrijven, dan is het ‘veilig’. Voor fans van de acteur is het echter een charmant klein drama dat je zal overtuigen met hoezeer het het hart op de mouw draagt.

Goed verdriet is vanaf 29 december in de bioscoop te zien en vanaf 5 januari te zien op Netflix.

Advertentie

Volg ons voor meer entertainmentverslaggeving op Facebook , Twitteren , Instagram , En YouTube .

Beoordeling: 7/10

Lees ook: The Hunger Games: The Ballad of Songbirds and Snakes Review: meeslepend eerste bedrijf maakt plaats voor een gehaaste finale

Schakel JavaScript in om de opmerkingen mogelijk gemaakt door Disqus.