Ondanks het worstelen met critici, is Venom een duidelijke hit onder fans op Rotten Tomatoes
Het komt vaak voor dat critici en publiek het niet goed met elkaar kunnen vinden over bepaalde films. Venom, dat eerder vandaag werd uitgebracht, wordt geconfronteerd met vergelijkbare verschijnselen, en trekt verschillende reacties van beide groepen. De kritische score ligt momenteel op 30 procent positief op Rotten Tomatoes, terwijl de fanscore ongeveer 89 procent is die het leuk vond.
De kritische score bestaat uit in totaal 138 beoordelingen, terwijl het publiek meer dan 8.000 scores schreef. Volgens deze normen, zoals de site uitlegt, wanneer minder dan 60% van de recensies voor een film of tv-programma positief is, wordt een groene splat weergegeven om de Rotten Tomatoes-beoordeling aan te geven en wanneer ten minste 60% van de gebruikers een film of tv-programma geeft een sterbeoordeling van 3,5 of hoger, wordt een volle popcornemmer weergegeven om de vers-status aan te geven.
Venom verdiende ook $ 10 miljoen in zijn premières op de openingsavond, waarmee hij al een record vestigde voor oktober. De film zal zeker hoog scoren aan de kassa, maar hoeveel geld het aan het einde zal vergaren, is nog steeds moeilijk te berekenen.
Een soortgelijk geval deed zich voor met The Last Jedi van vorig jaar, waarin de twee groepen op een tegenovergestelde manier uit elkaar gingen. Terwijl de kritische score van de film 91 procent positief is, is de publieksscore slechts 45 procent positief.
Tom Hardy als Eddie Brock is beoordeeld als het beste element van een verder verwarrende film die er nooit in slaagt de juiste toon te krijgen.
Dit is wat de site leest:
Venom's eerste op zichzelf staande film blijkt op alle verkeerde manieren op het strippersonage te lijken: chaotisch, luidruchtig en dringend behoefte aan een sterkere gehechtheid aan Spider-Man.
Owen Gleiberman van Variety beschreef de film als: Venom is een schoolvoorbeeld van een stripboekfilm die niet opwindend is in zijn ho-hum-competentie, en zelfs zijn bravoure met visuele effecten.
Terwijl Matt Singer van ScreenCrush eraan toevoegt, zou je me bijna kunnen overtuigen dat de rommelige toon deel uitmaakte van een geniaal masterplan om een film te maken die paste bij het onsamenhangende temperament van het titelpersonage. Bijna.
