Cobra Kai seizoen 5 recensie: slaat hard en toont geen genade
Het is gek om te denken dat een soapserie over rivaliserende karatedojo's voor kinderen een van de topseries van Netflix zou kunnen worden. Nog, Cobra Kai Seizoen 5 bewijst eens te meer dat de Het karate kind follow-up heeft zijn plaats verdiend als een van de streaminggiganten sterkste kanshebbers. Het is een bewijs van de kracht van nostalgie in combinatie met een combinatie van sterk schrijven en sympathieke karakters. Cobra Kai Seizoen 5 slaat hard toe, toont geen genade en bouwt op naar de sterkste seriefinale die we tot nu toe van de show hebben gezien.
De Vallei is in rep en roer. Cobra Kai staat nu onder leiding van Terry Silver (Thomas Ian Griffith), een gevaarlijk gestoorde sensei met een masterplan dat verder gaat dan iemand had kunnen vermoeden. Voormalige rivalen Johnny Lawrence (William Zabka) en Daniel LaRusso (Ralph Macchio) hebben geen andere keus dan samen te werken tegen een gemeenschappelijke vijand. Maar ze kunnen het niet alleen. Om Silver uit te schakelen, hebben ze de hulp nodig van hun toegewijde studenten, oude vrienden en misschien zelfs een paar vijanden.
Met elk seizoen groeit het verhaal en komen bekende gezichten terug uit de Het karate kind franchise terwijl de bestaande personages in de serie worden ontwikkeld. Wat begon als een eenvoudig verhaal over twee rivalen uit hun kindertijd die zich aanpasten aan de volwassenheid terwijl ze de demonen uit hun verleden onder ogen zagen, is langzaamaan uitgegroeid tot een meer dan levensgroot melodrama met karatetrappen. Seizoen vijf is geen uitzondering op de trend. De strijd om The Valley bereikt nieuwe hoogten naarmate het gevaar groter wordt dan ooit.
Seizoen vijf van Cobra Kai bewijst eens te meer dat de schurken veel interessanter zijn dan de helden. Silver straalt, net als John Kreese (Martin Kove), een smarmy, eigengerechtigheid uit die wordt ondersteund door zijn vermogen om zijn grandioze beloften en toezeggingen na te komen. Door zijn kennis en vaardigheden in vechtsporten en zijn oneindige rijkdom, lijkt er geen limiet te zijn aan wat hij kan bereiken; zoals Batman als hij een kwaadaardige kinderdojo in Los Angeles runde.
Cobra Kai is erin geslaagd om door de hele reeks 'requels' en reboots heen te vechten om trots en zegevierend bovenaan de berg te staan. Het vertoont geen tekenen van vertraging, met een steeds evoluerend verhaal dat blijft klimmen naar nieuwere en onverwachte niveaus. Natuurlijk, het is cheesy, maar dat is een deel van zijn charme en ik zou het niet anders willen. Het omarmt de dwaasheid van het uitgangspunt en belichaamt de luchtige toon van de klassieker uit de jaren 80 terwijl deze personages vanuit nieuwe en zinvolle perspectieven worden onderzocht. Het gaat over het accepteren van de fouten en misstappen uit ons verleden. Het gaat over vergeving, familie en, ja, karate. Meneer Miyagi zou trots zijn. 8,5/10
Volg ons voor meer entertainmentverslaggeving op Facebook , Twitteren , Instagram , En YouTube .
