Ascadia en de andere mysteriezoekers van SotC

In 2007, net na Kerstmis, plaatste een andere geheime zoeker die de gebruikersnaam 'Ascadia' gebruikte, zijn theorie die het forum schokte. Het leek de meest geloofwaardige, aangezien hij het probeerde te staven met wat empirisch bewijs leek te zijn.

Zijn idee genaamd resonantie van kruisende punten deed gamers aannemen dat de geheime locatie van de 17e Colossus ergens in de noordelijke punten van de kaart van SotC was.

Kaart van snijpunten |Afbeeldingscredits: Nomad's Blog

Zoals vermeld in de blog van Nomad Colossus (een andere zoeker), analyseerde Ascadia vier soorten glyphs/tegels die in de primaire tempel van het spel werden gevonden. Elk van deze symbolen vertegenwoordigde een locatie waar de hoofdpersoon een kolos zou verslaan.

Nu was het punt tussen die vier locaties waar de mogelijkheid van het geheim lag. Het leidt hem naar de arena van Celosia, de 11e kolos van het spel die zich in een diepe grot bevond.

In dezelfde arena kunnen spelers een ingewikkelde muur vinden die op een geheime deur leek. Dit was wat spelers naar het toppunt van nieuwsgierigheid leidde.

Gamedesign is typisch utilitair uit noodzaak. Een spel maken is moeilijk en duur. Je bouwt niet voor niets een gigantische stenen deur, toch? zei Youtuber Jacob Geller in zijn video- over hetzelfde onderwerp.

De zoektocht naar deze eindbaas bleef eindeloos doorgaan, tot augustus 2008, toen een nieuwe gebruiker genaamd Pikol letterlijk door muren in het spel ging door te emuleren. Hij doorzocht elke hoek van het spel via zijn emulatie, inclusief de deur.

Maar alleen om ieders geloof te vernietigen.

Er was geen 17e Kolossus.

Een hartverscheurend moment voor iedereen.

Maar dat zorgde er nooit voor dat de zoekers er zelfs voor terugdeinzen om het forum actief te houden via de draad van Ascadia. Dit kwam vooral door Pikols gelijktijdige bijdrage aan de gemeenschap, aangezien de leden moesten stoppen met zoeken. De gebruiker bracht een overvloed aan informatie naar voren over het ontwerp van de game, de grenzeloze wereld en de eindeloze mogelijkheden om meer geometrieën uit te zoeken die door de ontwikkelaars van Team ICO werden ingevoerd.

Nadat zijn YouTube-kanaal was beëindigd, nam Nomad Colossus zijn plaats in en begon hij meer bevindingen te posten via zijn eigen emulatie van de game. De versnellingen van het forum begonnen weer te draaien totdat het meest feestelijke moment voor de zoekers plaatsvond. Dit was toen de SotC-remake uitkwam.

Nu om de vorige vraag te beantwoorden over waarom een ​​remake nodig was.

Het zwaard van Dormin |Afbeeldingscredits: IGN

De ontwikkelaars hebben nog een geheim onthuld, ter ere van de zoekers. De speler moet 79 gloeiende tokens vinden, die hem zullen helpen een verborgen deur te openen die zich op een plaats bevindt die het heiligdom van aanbidding wordt genoemd.

Deze tokens werden geplaatst ter ere van Nomad Colossus en werden aangesproken als stappen toen de credits van het spel zijn naam rolden. De deur leidde naar een zwaard en een troon, waarbij het zwaard een verzamelobject was.

Dat is niets verbijsterends. Maar tegelijkertijd is het alles voor de zoekers. Een dankbaar gebaar van de ontwikkelaars voor het 12 jaar wachten van elke fan om het veronderstelde gebied van het laatste geheim opnieuw te bezoeken. Een esoterische gemeenschap, maar pijlers van het fandom.

Helaas vermeldde de neef van Ascadia in het commentaargedeelte van de video van Geller dat hij is overleden. Zijn echte naam was Will.

De neef van Ascadia brengt het droevige nieuws

Laten we dit dus goed doen. Enkele van de meest over het hoofd geziene voordelen van een generatieleider, zijn medewerkers voor de specifieke forums van die game.

Dit zijn de echte pro-bono onderzoekers. Shadow of The Colossus is uitgegroeid tot een van de meest genegeerde historische bewegingen van het moderne gamen. De waanzinnige hoeveelheid toewijding van deze bankavonturiers om een ​​zelfverzekerd gevoel van beloning te vinden, is een schatkamer voor enthousiastelingen die er later voor kiezen om in de diepten van dit meesterwerk uit 2006 te graven.

Allemaal geleid door een onbreekbare geloofsketen.

Rust in kracht, Will.