9 verontrustende feiten over onze favoriete horrorklassiekers
Het horrorgenre heeft de afgelopen decennia veel stoom gekregen. Maar het genre bestaat al lang geleden en sommige van zijn grootste klassiekers hebben echt verontrustende geheimen.
Lees ook: 10 dingen die Hollywood verkeerd doet over oorlogsfilms
The Exorcist was de eerste horrorfilm die werd genomineerd voor een Oscar
Het horrorgenre moet nog de liefde krijgen die het verdient in de prijzenarena. In de jaren zeventig was de haat tegen het genre torenhoog. The Exorcist was de eerste die dat stereotype doorbrak. Het werd genomineerd voor 10 Oscar Awards in het jaar 9174, niet alleen de hoogste voor het genre op dat moment, maar ook de eerste in zijn soort. Linda Blair, die toen pas 15 was, werd in 1974 genomineerd voor beste vrouwelijke bijrol.
Stephen King haatte The Shining
The Shining wordt beschouwd als een van de beste horrorfilms die ooit op de schermen verschenen. Sommigen zouden het de engste film ooit noemen. De film is gemaakt door Stanley Kubrick en gebaseerd op het gelijknamige boek van Stephen King. Stephen King was uitgenodigd voor de première van de film. Hij haatte het. Om te beginnen vond hij het niet leuk dat ze Jack Nicholson als hoofdheld castten. Het publiek wist dat er iets zou gebeuren met het personage van Nicholson, aangezien bekend was dat hij eerder dergelijke personages speelde. Verschillende delen van de film voorspelden niet veel goeds met het bronmateriaal en volgens King voelde het grootste deel van de film vlak aan.
The Ring had een echte Cursed Tree op de set
Je praat over The Ring en het eerste dat in je opkomt is de vervloekte videoband die de deuren naar Pandora opent. Maar de tape was niet het enige dat in de film werd vervloekt. De sets van The Ring hadden een echte vervloekte boom. Er was een rode Japanse esdoorn gemaakt van stalen buizen en gips. Het heette Lucille ter ere van Lucille Ball die golvend rood haar had. Drie keer werd de boom opgericht en alle drie de keren blies de wind hem omver. Elke keer dat de boom werd omgewaaid, gebeurde er een ongeluk op de set.
Myers voor Halloween is geïnspireerd door een tiener met een verstandelijke beperking
John Carpenter's Halloween begon het tijdperk van stille seriemoordenaars die hun prooi besluipen voordat ze ze tot Kingdom Come hakken. John Carpenter heeft eigenlijk een inspiratie uit de echte wereld voor Michael Myers. John Carpenter had een plaatselijke psychiatrische afdeling bezocht waar hij inspiratie probeerde op te doen bij de patiënten. Alsof dat nog niet ziek genoeg was, vond Carpenter zijn model in een 14-jarige tienerjongen met gewelddadige neigingen die de hele dag naar een muur zou staren als hij niet agressief was. De film veroorzaakte veel controverse omdat het ertoe leidde dat verschillende copy-cat-moordenaars in de echte wereld zichzelf probeerden af te schilderen als Michael Myers.
De ballade van Ed Gein
Echte horrorfans zullen de naam Ed Gein wel kennen. Gein, een psychopaat die decennia geleden op het Amerikaanse vasteland woonde, werd later vanwege zijn daden naar een psychiatrische inrichting voor crimineel gestoorden gestuurd. Ed Gein was een echt dementerend wezen. In zijn boerderij in Wisconsin vonden de autoriteiten meerdere onthoofde menselijke hoofden. Een menselijke lip werd gebruikt als raamtrekker. Ed Gein had een riem gemaakt van tepels en kommen van mensenhuid gebruikt. Zijn huis had ook vier neuzen en negen maskers van mensenhuid. Het verhaal van Ed Gein inspireerde niet slechts één maar drie blockbuster-horrorfilms: Silence of the Lambs, The Texas Chainsaw Massacre en de cultklassieker Psycho!
Lees ook: 10 onderschatte Keanu Reeves-films
De acteurs van het Blair Witch Project kregen instructies via gps
Het Blair Witch Project gebruikte innovatieve cinematografie en scenario's om het gebrek aan financiering te compenseren. En jongen hebben ze gescoord. Een van hun creatieve methoden om acteurs te instrueren, waren voorgeprogrammeerde instructies op hun GPS-trackers die hen naar een krat met eten zouden wijzen, samen met verdere instructies voor hun dialogen en hoe hun personage zich vervolgens ontwikkelt. De enige regel was dat de acteurs hun tekst niet aan anderen mogen laten zien. Ze waren vrij om te improviseren en zich aan te passen zolang ze de gegeven instructies volgden.
Final Destination heeft een verband met de dood van John Denver
Final Destination was een film die veel lof verdient. Er is geen moordenaar in de film. Er is geen geest of monster om de goeden te achtervolgen. In plaats daarvan is de antagonist de entiteit van de dood zelf. Hierdoor kan niemand ontkomen aan wat hen te wachten staat. Tijdens het filmen van de vliegtuigexplosiescène van de eerste Final Destination-film, werd besloten om John Denver's Rocky Mountain High te gebruiken. Toevallig stierf John Denver zelf in 1997 bij een vliegtuigongeluk. Zijn lichaam was zo beschadigd dat hij alleen via zijn vingerafdrukken kon worden geïdentificeerd. Er werd ook beweerd dat de grafische aard van de explosiescène van het vliegtuig een weerspiegeling was van het gruwelijk verminkte lijk van Denver.
Paranormal Activity – Een van de meest winstgevende films aller tijden
Nadat The Blair Witch Project was gemaakt met een bedrag van slechts $ 60.000, verdiende het ongeveer $ 250 miljoen dollar aan de International Box office. Dit betekende dat voor elke dollar die in het project werd geïnvesteerd, de film ongeveer $ 4170 verdiende. En toen kregen we Paranormal Activity te zien. De film is gemaakt met een klein budget van $ 15.000. Het verdiende internationaal ongeveer $ 195 miljoen. Dat is $ 13000 verdiend voor elke uitgegeven dollar. Dat is een enorme return on investment.
The Hills Have Eyes was oorspronkelijk zo donker dat de bemanning dreigde te vertrekken
We Craven zou echt gefascineerd zijn geweest door het verhaal van Sawney Bean, een Schotse Hooglander die leefde als het hoofd van een Schotse Clan en werd beschouwd als een kannibaal. Hij terroriseerde de Schotten door mensen te doden en op te eten. The Hills Have Eyes van Wes Craven bracht de kannibalenstam die in de middle of nowhere leefde naar nieuwe hoogten. Een bepaalde verkrachtingsscène had de cast en crew al doen schrikken. De temperaturen op de sets van de film waren ook extreem hoog. Maar het breekpunt voor hen kwam toen Wes Craven een scène introduceerde waarin de kannibalen een baby moesten doden. De crew dreigde weg te lopen omdat de film te donker werd. Craven moest die scène opnieuw doen.